تصور کنید بتوانید همین حالا درباره قیمت یک دارایی در آینده تصمیم‌گیری کنید و از نوسانات بازار به نفع خود بهره ببرید؛ این موضوع، دقیقا همان کاری است که معاملات فیوچرز (Futures Contract) انجام می‌دهند.
اما فیوچرز چیست؟ قراردادهای آتی یا همان معاملات فیوچرز یکی از ابزارهای کلیدی در بازارهای مالی هستند که معامله‌گران با آن می‌توانند روی قیمت آینده‌ی دارایی‌های مختلف معامله کنند، بدون آنکه مالک واقعی آنها باشند.
این نوع معاملات، فرصتی برای کسب سود از دو جهت بازار (صعودی و نزولی) را فراهم می‌کند. اما درک تفاوت اسپات و فیوچرز برای انتخاب استراتژی مناسب اهمیت زیادی دارد.
در این مقاله، قصد داریم به زبانی ساده توضیح دهیم که معاملات فیوچرز چیست، چه تفاوت‌هایی با معاملات اسپات دارد و چگونه می‌توان با استفاده از استراتژیهای هوشمندانه در این بازار به نتایج مطلوب مالی دست یافت.
معامله‌ی فیوچرز (Futures Contract) چیست؟
معاملات فیوچرز (Futures) یا قراردادهای آتی، یکی از ابزارهای پرکاربرد در بازارهای مالی هستند. این نوع قرارداد به گونه‌ای طراحی شده است که طی آن، دو طرف توافق میکنند مقدار مشخصی از یک دارایی را در تاریخ معینی در آینده و با قیمتی که در زمان حال تعیین میشود، معامله کنند.
در این قراردادها، بروکرها و صرافی‌ها نقش بستر معاملاتی و ناظر را دارند، تسهیل‌کننده اجرای توافق میان کاربران هستند و در طرف مستقیم قرارداد قرار ندارند. در چند سال اخیر، این قراردادها در بازار ارزهای دیجیتال بسیار پرکاربرد و معروف شده است.
اما این نکته را در نظر بگیرید که معاملات فیوچرز تنها به این بازار محدود نمی‌شود و در بازارهای مالی دیگر که در ادامه مقاله اشاره می‌کنیم، کاربرد بسیاری دارد.
برای درک بهتر معنی فیوچرز، باید توجه داشت که در این معاملات، سرمایه‌گذار مالک واقعی دارایی نمی‌شود؛ بلکه تنها بر اساس پیش‌بینی خود از قیمت آینده، سفارش خرید یا فروش را ایجاد می‌کند. همین ویژگی باعث شده است که معاملات فیوچرز ابزار مناسبی برای مدیریت ریسک و همچنین کسب سود از نوسانات بازار، حتی در روندهای نزولی محسوب شوند.
برای مثال، اگر سرمایه‌گذاری پیش‌بینی کند که قیمت یک دارایی کاهش می‌یابد، می‌تواند با ایجاد پوزیشن شورت (Short Position)، از افت قیمت سود کسب کند. همچنین استفاده از اهرم (Leverage) در این نوع معاملات، این امکان را فراهم می‌سازد که معاملهگر با سرمایه‌ای کمتر، سفارشات بزرگتری را نسبت به سرمایه اولیه در بازار باز کند و در نتیجه، سود بیشتری کسب نماید؛ هرچند که ریسک نیز افزایش می‌یابد.
نکته مهم دیگر، اینکه امروزه بسیاری از معاملات فیوچرز به صورت قراردادهای دائمی (Perpetual Contracts) ارائه می‌شوند. این نوع قراردادها تاریخ سررسید ندارند و به صورت باز نگه داشته می‌شوند تا زمانی که معاملهگر تصمیم به بستن پوزیشن بگیرد یا آن لیکویید شود.
تاریخچه‌ی بازار فیوچرز (Futures)
برای درک بهتر اینکه فیوچرز چیست و چرا امروزه به یکی از مهم‌ترین ابزارهای مالی در دنیا تبدیل شده، باید به ریشه‌های تاریخی آن در قرون گذشته بازگردیم. معاملات فیوچرز برخلاف تصور عمومی، خاستگاهی بسیار قدیمی دارد.
نخستین نمونه‌های ثبت‌شده از قراردادهای آتی به قرن هفدهم میلادی در ژاپن بازمی‌گردد، جایی که در بازار دوما در شهر اوزاکا، تاجران برنج برای تثبیت قیمت و مدیریت نوسانات عرضه و تقاضا، اقدام به تنظیم قراردادهایی برای تحویل آتی محصول می‌کردند.
با این حال، شکل مدرن و سازمان‌یافته این معاملات در قرن نوزدهم و با شکل‌گیری بورس کالای شیکاگو (Chicago Board of Trade) در سال ۱۸۴۸ پدیدار شد. در آن دوران، کشاورزان و بازرگانان آمریکایی به دنبال راهی برای تثبیت قیمت محصولات کشاورزی نظیر گندم، ذرت و پنبه بودند.
در نتیجه، قراردادهای آتی با سررسید مشخص و حجم استاندارد ایجاد شدند تا هم تولیدکنندگان بتوانند در برابر کاهش قیمت‌ها پوشش ریسک داشته باشند و هم خریداران از افزایش قیمت‌ها در امان بمانند.
در طول قرن بیستم، بازارهای فیوچرز به شدت توسعه یافتند. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، با افزایش نوسانات اقتصادی، ابزارهای مشتقه مانند فیوچرز به ابزاری کلیدی برای مدیریت ریسک مالی تبدیل شدند.
این ابزارها، نقش مهمی در اقتصاد جهانی ایفا کردند؛ به طوری که امروزه بسیاری از موسسات مالی، صندوق‌های پوشش ریسک (Hedge Funds)، بانک‌ها و حتی معامله‌گران خرد بخش قابل توجهی از استراتژیهای معاملاتی خود را بر پایه فیوچرز بنا می‌گذارند.
کدام بازارها از معاملات فیوچرز پشتیبانی میکنند؟
برای درک بهتر اینکه فیوچرز چیست، شناخت بازارهایی که از این ابزار استفاده میکنند، اهمیت زیادی دارد. معاملات فیوچرز تنها به بازار ارز دیجیتال محدود نمی‌شوند، بلکه در طیف وسیعی از بازارهای مالی نیز کاربرد دارند.
این قراردادها در قالب رسمی و استاندارد در بازارهای مالی معامله می‌شوند که در ادامه، به مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم.
- بازار کامودیتی‌ها (Commodities): از جمله بازارهایی که به صورت گسترده از قراردادهای فیوچرز استفاده میکنند. در این بازار، دارایی‌هایی مانند نفت، طلا، نقره، گاز طبیعی، گندم و قهوه در قالب قرارداد آتی معامله می‌شوند.
- بازار فارکس (Forex): در این نوع بازار، ارزهایی مانند دلار، یورو، ین و سایر ارزهای اصلی به صورت فیوچرز معامله می‌شوند که اغلب در بورس‌های بزرگ انجام می‌گیرد.
- بازار شاخص‌ها (Index): شاخص‌هایی مانند S&P 500، داوجونز (Dow Jones) و نزدک-۱۰۰ نیز دارای قراردادهای آتی هستند.
- بازار سهام (Stock): برخی از شرکت‌های بزرگ نیز دارای قراردادهای فیوچرز برای سهام خود هستند، هرچند این نوع کمتر رایج است.
- بازار ارزهای دیجیتال (Cryptocurrency): در این بازار، دارایی‌هایی مانند بیت‌کوین، اتریوم و سایر رمزارزها در قالب قراردادهای فیوچرز معامله می‌شوند.
معاملات فیوچرز در این بازارها اغلب از طریق صرافی‌ها و بروکرهای معتبر انجام میشود و قالب آنها به صورت استاندارد با تاریخ سررسید مشخص یا بدون انقضا تعریف شده است.
روش تسویه قرارداد و معامله فیوچرز (Futures Contract)
در بازارهای مالی، تسویه قراردادهای فیوچرز یکی از مهم‌ترین مراحل چرخه معاملاتی است. در این مرحله مشخص میشود که قرارداد چگونه پایان و سود یا زیان هر یک از طرفین به چه شکل محاسبه و دریافت شود.
بسته به نوع بازار مالی، دارایی پایه و ساختار قرارداد دو روش اصلی برای تسویه قراردادهای فیوچرز وجود دارد که در ادامه آنها را بررسی می‌کنیم.
تسویه نقدی (Cash Settlement)
در تسویه نقدی، به جای تحویل واقعی دارایی، اختلاف بین قیمت قرارداد و قیمت بازار در زمان سررسید، به صورت پول نقد به طرفین پرداخت یا دریافت میشود. این روش در بسیاری از بازارهای مالی بر شاخص‌ها، قراردادهای آتی ارزهای دیجیتال معروف و سایر دارایی‌هایی که انتقال فیزیکی ندارند، کاربرد دارد. مزیت این روش، سهولت، سرعت و حذف پیچیدگی‌های مربوط به حمل، تحویل یا ذخیره‌سازی دارایی‌هاست.
تسویه فیزیکی (Physical Settlement)
در تسویه فیزیکی، خریدار در تاریخ سررسید مالک واقعی دارایی میشود و فروشنده موظف است آن را تحویل دهد. این روش عمدتا در بازارهای کالایی مانند نفت، گاز، فلزات گرانبها و محصولات کشاورزی استفاده میشود. به عنوان مثال، در قرارداد آتی نفت خام در بورس کالای نیویورک (NYMEX)، در صورت عدم بستن پوزیشن تا زمان سررسید، خریدار باید تحویل فیزیکی نفت را انجام دهد.
تسویه فیزیکی برای فعالان تجارت و صنعت اهمیت زیادی دارد، زیرا آنها اغلب نیاز به تحویل واقعی کالا برای مصارف تولیدی دارند. البته این روش نیازمند زیرساخت مناسب، انبارداری، حمل‌ونقل و رعایت استانداردهای خاص است.
همچنین، باید توجه داشت که نوع تسویه هر قرارداد فیوچرز در مشخصات آن تعیین میشود و معامله‌گران باید پیش از ورود به معامله، از آن مطلع باشند. در بازار ارز دیجیتال، اغلب قراردادهای فیوچرز به صورت قرارداد دائمی (Perpetual Futures) هستند که بدون تاریخ انقضا بوده و معمولا با تسویه نقدی همراه‌اند.
چه تفاوتی بین معاملات فیوچرز (Futures) و اسپات (Spot) وجود دارد؟
معاملات فیوچرز (Futures) و اسپات (Spot) دو روش متفاوت برای معامله دارایی‌های مالی هستند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. این تفاوت‌ها بیشتر برای کاربران و علاقه‌مندان بازار ارزهای دیجیتال مطرح میشود، اما این دو بستر در اکثر بازارهای مالی مانند فارکس، سهام، شاخص‌ها و… نیز وجود دارد.
در ادامه، مهم‌ترین تفاوت‌های اسپات و فیوچرز را بررسی می‌کنیم.
- ماهیت قراردادها
- معاملات فیوچرز: در این نوع معاملات، دو طرف توافق میکنند که مقدار مشخصی از یک دارایی را در تاریخ معینی در آینده و با قیمتی که امروز تعیین میشود، معامله کنند.
- معاملات اسپات: در معاملات اسپات، خرید و فروش دارایی با قیمت فعلی بازار انجام میشود و تسویه آن، بلافاصله یا در مدت زمان بسیار کوتاهی انجام می‌گیرد. در این نوع معاملات، دارایی به صورت حقیقی و مستقیم بین خریدار و فروشنده منتقل میشود.
- زمان تسویه
- معاملات فیوچرز: زمان تسویه این معاملات در آینده است و تاریخ آن، معمولا به طور دقیق در قرارداد مشخص میشود.
- معاملات اسپات: تسویه معاملات اسپات به صورت فوری انجام میشود و دارایی به سرعت به حساب خریدار و فروشنده منتقل میشود.
- اهرم و مدیریت ریسک
- معاملات فیوچرز: این نوع معاملات به سرمایه‌گذاران امکان استفاده از اهرم را می‌دهد، یعنی می‌توانند با سرمایه‌ای کمتر، سفارشات بزرگتری را ایجاد کنند.
- معاملات اسپات: در معاملات اسپات اهرم به کار نمی‌رود و سرمایه‌گذار باید کل مبلغ مورد نیاز برای خرید دارایی را در دست داشته باشد.
این ۳ مورد که بیان کردیم، مهم‌ترین تفاوت فیوچرز و اسپات بودند. در جدول زیر، به صورت خلاصه تفاوت‌های دیگر این دو نوع معامله را برای شما شرح داده‌ایم.
بررسی بهترین استراتژی‌ها برای معاملات فیوچرز (Futures Contract)
در معاملات فیوچرز، استراتژیهای مختلفی وجود دارد که معامله‌گران می‌توانند از آنها برای بهبود عملکرد و مدیریت ریسک استفاده کنند. هر استراتژی مبتنی بر تحلیل تکنیکال، تحلیل فاندامنتال یا ترکیبی از آن‌هاست.
در ادامه، به بررسی برخی از بهترین استراتژی‌ها برای معاملات فیوچرز می‌پردازیم.
استراتژی روند (Trend Following)
استراتژی روند یکی از محبوب‌ترین استراتژی‌ها در معاملات فیوچرز است. در این استراتژی، معامله‌گران سعی میکنند از حرکت‌های بلندمدت قیمت استفاده کنند. برای تشخیص روند‌ها اغلب از اندیکاتور‌هایی مانند میانگین متحرک (Moving Average) و مکدی (MACD) استفاده می‌شوند. معامله‌گران در این استراتژی با خرید در هنگام روند صعودی و فروش در هنگام روند نزولی به سود می‌رسند.
استراتژی شکست (Breakout Trading)
در استراتژی شکست، معامله‌گران به دنبال نقاطی هستند که قیمت از یک سطح مقاومت یا حمایت استاتیک یا دینامیک عبور می‌کند. این سطوح معمولا با استفاده از خطوط روند، الگوهای قیمتی یا نقاط محوری تعیین می‌شوند.
زمانی که قیمت از این سطوح عبور می‌کند، حرکت‌های بزرگی در بازار اتفاق میافتد که معامله‌گران می‌توانند از آنها استفاده کنند.
استراتژی برگشتی (Reversal Trading)
استراتژی برگشتی بر مبنای تشخیص نقاط بازگشت روند بازار است. معامله‌گران با استفاده از اندیکاتور‌هایی مانند RSI ،MACD و الگوهای قیمتی تلاش میکنند تا نقاطی را پیدا کنند که قیمت از یک روند نزولی به صعودی یا بالعکس تغییر می‌کند.
این استراتژی نیاز به دقت و تجربه بالایی دارد، زیرا تعیین دقیق نقاط بازگشت می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
استراتژی اسکالپینگ (Scalping)
اسکالپینگ یکی دیگر از استراتژیهای پرکاربرد در معاملات فیوچرز است که بر انجام تعداد زیادی معامله در بازه‌های زمانی بسیار کوتاه تمرکز دارد. هدف این استراتژی، کسب سود از نوسانات جزئی قیمت در کوتاه‌ترین زمان ممکن است.
معامله‌گرانی که از این روش استفاده میکنند، تنها چند دقیقه در سفارش باقی می‌مانند و با بستن سریع معاملات، تلاش میکنند سودهای کوچک اما مکرر به دست آورند. در معاملات فیوچرز، به دلیل وجود اهرم، اسکالپینگ می‌تواند سودآور خوبی داشته باشد.
تفاوت مارجین و فیوچرز چیست؟
درک تفاوت مارجین و فیوچرز برای معامله‌گرانی که در بازارهای اهرمی مانند فارکس و ارزهای دیجیتال فعالیت میکنند، از اهمیت بالایی برخوردار است. هر دو روش به معامله‌گران امکان می‌دهند تا با سرمایه‌ای کمتر نسبت به حجم معامله، وارد بازار شوند، اما ساختار، نحوه تسویه، مدیریت ریسک و حتی هدف‌گذاری در آنها کاملا متفاوت است.
در معاملات مارجین، معاملهگر با استفاده از وام گرفته شده از بروکر یا صرافی، پوزیشن خود را با اهرم افزایش می‌دهد. در این نوع معاملات، خرید یا فروش دارایی حقیقی انجام میشود و معاملهگر همواره مالک دارایی است. در معاملات مارجین، نرخ بهره‌ی مشخصی بر روی سرمایه قرض گرفته شده محاسبه میشود و معاملهگر موظف به تسویه آن در زمان قید شده است.
از سوی دیگر، در معاملات فیوچرز یا آتی، معاملهگر وارد قراردادی میشود که تعهد می‌دهد در آینده دارایی خاصی را با قیمت مشخص بخرد یا بفروشد. در این بازار، برخلاف مارجین، خرید و فروش دارایی اتفاق نمی‌افتد و تسویه بر اساس تفاوت قیمت بین زمان باز کردن و بستن قرارداد انجام میشود.
مارجین کال و لیکویید شدن در فیوچرز چیست؟
در معاملات فیوچرز، به دلیل استفاده از اهرم، مفاهیمی مانند مارجین کال و لیکویید شدن اهمیت زیادی پیدا میکنند. مارجین کال زمانی رخ می‌دهد که موجودی حساب معاملهگر، در پی ضررهای متداوم، به زیر سطح مارجین نگهداری (Maintenance Margin) برسد.
این سطح اغلب حدود ۲۰ الی ۴۰ درصد از مارجین اولیه است، اما ممکن است بسته به صرافی یا بروکر متفاوت باشد. به بیان دیگر، اگر ارزش خالص حساب شما به کمتر از مثلا ۲۵٪ از مارجین اولیه برسد، بروکر برای جلوگیری از زیان بیشتر، اخطار مارجین کال صادر می‌کند. در این حالت، معاملهگر باید سریعا موجودی خود را افزایش دهد تا پوزیشن باز حفظ شود؛ در غیر این صورت پوزیشن به طور خودکار بسته میشود.
از سوی دیگر، لیکویید شدن در فیوچرز زمانی رخ می‌دهد که ارزش حساب شما به حدی کاهش یابد که حتی مارجین نگهداری نیز تامین نشود. در این نقطه، صرافی یا بروکر برای محافظت از خود در برابر زیان بیشتر، پوزیشن را به طور کامل و اجباری میبندد.
لیکویید شدن در فیوچرز، به دلیل استفاده بیش از حد از اهرم یا بی‌توجهی به مدیریت ریسک اتفاق میافتد و می‌تواند کل موجودی حساب شما را از بین ببرد. درک این مفاهیم حیاتی است، زیرا معاملهگر باید با دید باز و منطقی وارد بازارهای پرریسک مانند فیوچرز شود.
نکات مهم و کلیدی در معاملات فیوچرز (Futures Contract)
معاملات فیوچرز نیاز به درک دقیق از بازارها، استراتژی‌ها و مدیریت ریسک دارد. در ادامه، به بررسی برخی از نکات مهم و کلیدی که باید در این نوع معاملات مورد توجه قرار گیرند، می‌پردازیم.
- درک کامل قراردادهای فیوچرز
قبل از ورود به معاملات فیوچرز، معامله‌گران باید ساختار و مشخصات این قراردادها را به خوبی درک کنند. این موضوع شامل تاریخ سررسید، اندازه قرارداد، نحوه تسویه و الزامات مارجین میشود.
- مدیریت ریسک
مدیریت ریسک یکی از مهم‌ترین اصول در معاملات فیوچرز است. معامله‌گران باید همیشه از ابزارهای مدیریت ریسک مانند حد ضرر (Stop Loss) و سیو سود در فیوچرز (Take Profit) استفاده کنند. تعیین حد ضرر و پایبندی به آن، از جمله اقداماتی است که می‌تواند سرمایه معامله‌گران را حفظ کند.
- استفاده اصولی از اهرم
معاملات فیوچرز به معامله‌گران امکان استفاده از اهرم را می‌دهد که می‌تواند سود و ضرر را همزمان افزایش دهد. معامله‌گران باید با دید کامل و با احتیاط از اهرم استفاده کنند و طمع خود را کنار بگذارند.
- تحلیل و پایبندی به استراتژی معاملاتی
استفاده از تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال برای تصمیم‌گیری در معاملات فیوچرز ضروری است. معامله‌گران باید استراتژیهای معاملاتی را بر اساس ویژگی‌ها و کارکرد خود تدوین کرده و به آنها پایبند باشند.
- روانشناسی معامله‌گری
معاملات فیوچرز می‌تواند به دلیل استفاده از اهرم، استرس‌زا و هیجانی باشد. معامله‌گران باید به جنبه‌های روانشناسی معامله‌گری توجه کرده و از تصمیم‌گیری‌های احساسی پرهیز کنند.
- مدیریت مالی و سرمایه
تقسیم سرمایه به بخش‌های مختلف و عدم تخصیص تمام سرمایه به یک معامله، از دیگر نکات مهم در معاملات فیوچرز است. مدیریت سرمایه و رعایت اصول مالی، به جلوگیری از زیان‌های بزرگ و حفظ سرمایه کمک می‌کند.
- توجه به هزینه‌های معاملاتی
هزینه‌های معاملاتی شامل کارمزدها، اسپردها و هزینه‌های مربوط به نگهداری سفارشات در طول یک شبانه‌روز است. معامله‌گران باید این هزینه‌ها را در محاسبات خود لحاظ کنند و تاثیر آنها را بر معاملات خود در نظر بگیرند.
مزایا و معایب معاملات فیوچرز
معامله در بازار فیوچرز می‌تواند فرصت‌های خوبی برای سودآوری ایجاد کند، اما بدون آگاهی از نقاط قوت و ضعف آن، ریسک‌های قابل‌توجهی نیز به همراه دارد. در ادامه، مزایا و معایب این معاملات را به صورت خلاصه و کاربردی بررسی می‌کنیم.
مزایای معاملات فیوچرز
- امکان استفاده از اهرم معاملاتی: با استفاده از لوریج، می‌توان با سرمایه‌ای کم معاملات بزرگتری انجام داده و سود را افزایش داد.
- قابلیت کسب سود از کاهش قیمت‌ها: در بازار فیوچرز، با باز کردن پوزیشن شورت، می‌توان از حرکات نزولی قیمت نیز سود به دست آورد.
- نقدشوندگی بالا: بسیاری از قراردادهای فیوچرز، به ویژه در بازار ارز دیجیتال و کامودیتی‌ها، دارای حجم بالایی هستند که نقدینگی کافی را فراهم می‌کند.
- ابزاری برای پوشش ریسک یا هجینگ (Hedging): سرمایه‌گذاران می‌توانند از معاملات فیوچرز برای پوشش زیان احتمالی در استفاده کنند.
معایب معاملات فیوچرز
- ریسک لیکویید شدن در استفاده از اهرم‌های بالا: اگر قیمت بازار بر خلاف پوزیشن معاملهگر حرکت کند و پوزیشن با اهرم بالا اجرا شده باشد، کل سرمایه می‌تواند لیکویید شود.
- نیاز به دانش تخصصی در تحلیل بازار: معاملات فیوچرز برای افراد مبتدی می‌تواند بسیار پیچیده و پرریسک باشد، زیرا نیاز به تسلط بر تحلیل و مفاهیم مالی دارد.
- وجود کارمزدهای مداوم در برخی قراردادها: در قراردادهای دائمی، هزینه‌های مکرر مثل تامین مالی (Funding Rate) می‌تواند سود معامله را کاهش دهند.
- تاثیر شدید نوسانات بازار بر نتایج معاملات: کوچک‌ترین تغییر در قیمت، به ویژه در معاملات دارای اهرم بالا، می‌تواند به ضرر یا سود سنگین منجر شود که نیازمند مدیریت دقیق ریسک است.
جمع‌بندی
در این مقاله به طور جامع بررسی کردیم که فیوچرز چیست و چرا این نوع از معاملات به یکی از ابزارهای محبوب بین معامله‌گران تبدیل شده است. معاملات فیوچرز به دلیل ویژگی‌هایی مانند امکان استفاده از لوریج، دوطرفه بودن بازار، قراردادهای بدون انقضا و فرصت‌های پوشش ریسک، گزینه‌ای مناسب برای استراتژیهای متنوع معاملاتی محسوب میشود.
همچنین دانستیم که در بازارهای مختلفی از جمله ارزهای دیجیتال، فارکس، کامودیتی‌ها و شاخص‌ها می‌توان از قراردادهای فیوچرز استفاده کرد و بروکرهای مطمئن و امن این بستر را ارائه می‌دهند.
در کنار آن، با نگاهی دقیق به تفاوت اسپات و فیوچرز دریافتیم که برخلاف بازار اسپات که در آن خرید و فروش دارایی واقعی با تسویه فوری انجام میشود، در معاملات فیوچرز معاملهگر با قراردادی برای خرید یا فروش در آینده سروکار دارد.
موفقیت در بازار فیوچرز نیازمند دانش تحلیلی قوی، آشنایی با استراتژیهای معاملاتی، درک رفتار بازار و مهم‌تر از همه، مدیریت ریسک حرفه‌ای است. اگر شما سوال و تجربه‌ای درباره‌ی معاملات فیوچرز داشتید، آن را با ما و دیگر کاربران در بخش دیدگاه‌ها به اشتراک بگذارید.
معاملات فیوچرز قراردادهای مالی هستند که در آنها دو طرف توافق میکنند که مقدار مشخصی از یک دارایی را در تاریخ معینی در آینده و با قیمتی که امروز تعیین میشود، معامله کنند.
در معاملات فیوچرز، تسویه در آینده انجام میشود و امکان استفاده از اهرم وجود دارد، در حالی که معاملات اسپات تسویه فوری دارد و دارایی واقعی به صورت مستقیم بین خریدار و فروشنده منتقل میشود.
استراتژیهای محبوب شامل روند، شکست، برگشتی و اسکالپینگ هستند که هر کدام بسته به شرایط بازار و ترجیح معاملهگر متفاوت است.
لیکویید شدن در فیوچرز زمانی اتفاق میافتد که موجودی حساب معاملهگر به زیر سطح مارجین نگهداری (معمولا بین ۲۰ الی ۴۰ درصد مارجین اولیه) برسد. در این حالت، صرافی به صورت خودکار پوزیشن را میبندد تا از ضرر بیشتر جلوگیری کند.
درک قراردادهای فیوچرز، مدیریت ریسک، استفاده محتاطانه از اهرم، تحلیل مستمر بازار و داشتن استراتژی معاملاتی مشخص از نکات کلیدی موفقیت در این نوع معاملات است.
ثبت دیدگاه شما
(پاسخ دادن)
برای ثبت نظرات، اصول اخلاقی را رعایت کرده و از بکار بردن کلمات نامناسب پرهیز نمایید.
اولین دیدگاه را ثبت نمایید.